Cieplice.net – Aktualności, Noclegi, Gastronomia, Kamery Online

Historia powstania Cieplic Zdroju – dzielnicy Jeleniej Góry.Okoliczności osadnictwa w rejonie Cieplic i Jeleniej Góry sięgają daleko w mroki średniowiecza. Istnieją hipotezy, że o płynących tutaj ciepłych źródłach mogło wiedzieć słowiańskie plemię Bobrzan. Tutejsze legendy jednak wskazują księcia Śląskiego Bolesława Wysokiego jako odkrywcę cieplickich źródeł. Tenże książę, który to w 1175 roku przybył w te okolice w pogoni za ustrzelonym przez siebie jeleniem. Zranione zwierzę miało zostać uzdrowione w miejscowych źródłach, a cześć tego wydarzenia książę ufundował dworek myśliwski, który miał stać się początkiem Cieplic.Pierwsze udokumentowane wzmianki o Cieplicach pochodzą z XIII wieku. Znane były wówczas tutejsze źródła gorące. Od tych źródeł właśnie Cieplice wzięły swoja nazwę. Po niemiecku – Bad Warmbunn (Villa Warmbrona 1288 rok), w łacinie – Callidus fons (1281 rok), oraz w języku polskim – Cheplewode (1318 rok). O konkretnym związku miasta i gorących wód zaświadcza najstarszy zachowany dokument dotyczące miejscowości. Książę Lwówecki Bernard 18 marca 1281 roku oddał szpitalnemu zakonowi joannitów ze Strzegomia 250 łanów okolicznej ziemi oraz tutejsze gorące źródła. We wsi Malinnik w 1288 roku zbudowali oni gościniec dla osób chorych. Nie wiadomo dlaczego zakon ten odszedł z Cieplic.W 1381 roku Cieplice zmieniły właściciela na Gotsche Schoffa, rycerza służącego pod księciem Bolkiem II Świdnicko – Jaworskim. Kupił on miejscowość Cieplice, w tych czasach jeszcze nie będącą dzielnicą Jeleniej Góry, od małżonki zmarłego księcia, Agnieszki. Miejscowość była zarządzana przez rodzinę księcia przez kolejne wieki. Rycerz w 1403 roku zaprosił do Cieplic zakon cystersów z Krzeszowa i oddał pod ich opiekę pierwsze spośród dwóch znanych ówcześnie źródeł.Od czasu sprowadzenia cystersów, zakonnicy we współpracy z rodem Schaffgotschów prowadzili w Cieplicach działalność uzdrowiskową i leczniczą. Już w wieku XVI do miejscowych wód leczniczych przybywało wielu kuracjuszy z całej Rzeszy oraz innych monarchii, nawet z Polski.W roku 1526 miejscowość Cieplice wraz z Królestwem Czeskim znalazły się w granicach monarchii habsburskiej.Pierwsze badania i opisy naukowe źródeł cieplickich zdecydowanie przyczyniły się do ich popularyzacji. Medyk z Brandenburgii Caspar Hoffman przebadał, spisał i opublikował badania gorących źródeł już w 1569 roku. Dużo lepsza i bardziej dokładna praca w 1607 roku została wydana w Zgorzelcu przez Caspara Schwenckfelda, znanego i utalentowanego lekarza i przyrodnika z Jeleniej Góry.Niestety wojna trzydziestoletnia przyhamowała rozwój Cieplic.W XVII wieku, a szczególnie w jego drugiej połowie Cieplice gościły wiele wybitnych postaci ówczesnych czasów. Christoph Leopold Schaffgotsch sympatyzował z dworem polskim dzięki czemu ściągał do uzdrowiska wielu Polaków. Do sławnych gości należeli m.in. wielki kanclerz litewski Albrycht Stanisław Radziwiłł (1653) a także książę Michał Kazimierz Radziwiłł (1677) oraz prymas Michał Radziejowski (1692). Najbardziej znakomitym gościem uzdrowiska była królowa Polski, żona Jana III, Maria Kazimiera Sobieska. Kroniki mówią, że przybyła z licznym ( liczącym podobno ok. 1000 osób) dworem w dniu 30 czerwca 1687 roku. Ciepliczanie na długo zachowali w pamięci wizytę tak zacnego gościa.Metody leczenie w tamtych czasach głównie polegały na kąpieli w basenach drewnianych i piciu dużych ilości wody. Zasady kąpieli były następujące: rano kąpieli zażywali arystokraci, po nich mogła z wód korzystać szlachta, na koniec dnia kąpało się mieszczaństwo. Baseny były oczyszczane, aby woda rano była czysta.Cieplice w wiekach XVII i XVIII były znane ze szlifierni szkła.Od roku 1741 miejscowość weszła w skład państwa pruskiego.Pod koniec XVIII i na początku XIX wieku w Cieplicach, koło miejscowości Jelenia Góra, przebywało wielu sławnych gości – Johann Wolfgang Goethe (1790), Fryderyk Wilhelm III (1800), John Quincy Adams (1800), Hugo Kołłątaj (1792 i 1808). W tamtych czasach Cieplice były oblegane przez kuracjuszy, którzy potrafili stanowić nawet połowę osób przebywających w miejscowości Cieplice. W XX wieku lewobrzeżną część miasta nazywano potocznie „Die polnische Seite”, co oznacza „Polska strona”.W roku 1812 ród Schaffgotschów nabył zdrój klasztorny po cystersach. Stali się w ten sposób wyłącznymi właścicielami uzdrowiska. Dla rozwoju uzdrowiska postanowili zainwestować w komunikację. Już w 1814 roku przyjeżdżały tutaj karetki pocztowe z Jeleniej Góry, następnie od 1880 roku dyliżanse, a później od 1891 kolej i w końcu od roku 1897 tramwaje gazowe, a następnie później elektryczne.Od XIX wieku (drugiej połowy) wielką atrakcją Cieplic były zbiory Schaffgotschów. Wśród nich znajdowały się kolekcja etnograficzna, biblioteka, kolekcja mineralogiczna oraz zbrojownia. Najbardziej jednak popularne były zbiory ornitologiczne, uważane, za największą kolekcję prywatną w Europie. Z Cieplicami w tamtych czasach byli związani sławni przyrodnicy zajmujący się ptakiami:Ernst Luks, Otto Finsch (kolonizator Papui Nowej Gwinei i podróżnik) oraz Georg Martini (twórca zbiorów).Obecnie jedną z większych atrakcji Cieplic,dzielnicy Jeleniej Góry, jest Park Zdrojowy.